Dýragarðurinn í Kaupmannahöfn

Íslenski hundurinn hefur lengi verið vinsæll í Danmörku, sjá einnig bloggpóstana um Njord, Pillar og Schierbeck.

Í danska blaðinu VORE HUNDE frá 1898 birtist grein eftir Eugen Colding þar sem hann skrifar um áætlun Dýragarðsins um að einbeita sér að þremur þjóðarhundum: Stóra Dönum, Íslenska fjárhundinum og Grænlenska hundinum.

Hér kemur þýðing á þessari grein:

Dýragarðurinn

„Dýragarðurinn í Kaupmannahöfn hyggst einbeita sér að þremur þjóðarhundum: Stóra Dönum, Íslenska fjárhundinum og Grænlenska hundinum, auk annarra tegunda.

Sem stendur á garðurinn enga íslenska hunda, en það er þó aðeins tímaspursmál.

Myndin sýnir síðasta afkomanda fyrri stofns garðsins af þessari tegund. Hann dó hér, og nú - í samræmi við venju hr. Hoffmann-Bangs, forstöðumannsins, varðandi öll dýr sem deyja í garðinum - prýðir hann vegg heimilis hans. Þetta er fallega gert og vel við hæfi dýravinarins sem hr. Hoffmann-Bang er.

Íslenskir hundar finnast aðallega í Álaborg í þessu landi - sumir sem áður voru keyptir af Christensen skipstjóra fyrir stríðsmálaráðuneytið til að vera þjálfaðir sem stríðshundar, aðrir eru af hans eigin ræktun. Tilraunum með íslenska hunda í herþjónustu var hins vegar hætt, og hundarnir hafa verið færðir til ýmissa eigenda.

Á hundasýningunni í Tívolí árin 1897-98 hlaut „Yips“, í eigu P.C. Hansen liðþjálfa, tvö fyrstu verðlaun; „Svartur“, í eigu Steen liðþjálfa, hlaut tvö önnur verðlaun og eitt þriðju verðlaun; og „Pillar“, í eigu T. Lindholm liðþjálfa, hlaut tvö fyrstu verðlaun og bikar. Nokkur eintök má einnig finna í Kaupmannahöfn."

Ekki varð þessi áætlun að veruleika, og hundarnir á myndinni voru síðustu íslensku hundarnir sem héldu til í Dýragarðinum í Kaupmannahöfn. Að auki var hætt að rækta norræna hunda.